Baarn, al vroeg in de 19e eeuw was Baarn voor de gefortuneerde Amsterdammer een gewilde omgeving voor een zomerverblijf. Met de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort kreeg de ontwikkeling van Baarn serieuze vorm. De lijn, met onderweg een station in Baarn, werd in 1874 in gebruik genomen. Vanaf dat moment vond er meer permanente bewoning plaats; vooral forensen die per trein naar Amsterdam pendelen, gingen in Baarn wonen.
 |
Her Baarnse Bos. Eeuwenoude eiken en beuken kennen de geschiedenis van het Baarnse Bos. In 1654 werd het landgoed met het huis als bruidsschat aangeboden aan een Duitse koopmanszoon en zijn bruid, dochter van een Amsterdamse burgemeester. In de 18e eeuw veranderde de situatie. Er werden brede lanen en romantische vijvers aangelegd.
|
 |
Paleis Soestdijk. In 1674 kocht stadhouder Willem lll een buitenverblijf dat hij verbouwde tot jachtslot, het latere paleis Soestdijk. Het buitenverblijf werd voornamelijk gebruikt om er de zomermaanden door te brengen. Toen de Fransen in 1795 ons land binnenvielen, vluchtte stadhouder Willem V naar Engeland en Paleis Soestdijk werd enkele jaren gebruikt als een logement voor franse soldaten. In 1816 kwam het paleis weer in bezit van Oranje, werd verbouwd in neoclassicistische stijl en diende als woning voor leden van het Koninklijke Huis.
|
 |
| Heidegebied de Stulp bestaat uit heide en stuifzandgebied met enkele vennetjes. |
 |
De Lage Vuursche, het bosgebied tussen Hilversum, Baarn en Soest, was in de 17e eeuw een uitgestrekt heidegebied. Veel boerderijtjes uit het oude dorp hebben inmiddels een horeca-bestemming gekregen.
|
